Vivian Mutindi, oprichter en Operationeel directeur, geboren in Kenia maar woont nu in Nederland en werkt als Anesthesie medewerker in het oogziekenhuis zonnestraal Amersfoort.
Vivian keerde in 2013 terug naar haar geboorte land en kwam bij toeval in het dorp Oloonkolin. Zij werd geconfronteerd met de deplorabele levensomstandigheden van de mensen daar en besloten hen te helpen. Hiervoor zijn in 2014 zowel Stichting Oloonkolin Kenya (in Nederland) als Oloonkolin Foundation Kenya (in Kenia) opgericht. Samen met de lokale bevolking en mensen van buiten met kennis van ontwikkelingshulp heeft zij de behoeften en kansen geïdentificeerd en een aantal projectplannen, ontworpen om deze problemen op een duurzame manier op te lossen.
Soesma Angnoe ondersteunt Stichting Oloonkolin Kenya met een Women Empowerment Project waarbij ze de vrouwen van Oloonkolin zal ondersteunen om onafhankelijk te zijn en voor zichzelf op te komen. Soesma ondersteunt in dit verband ook Lianne de Vries bij haar project tegen vrouwelijke genitale verminking.
Mijn naam is Fred Kuin, 58 jaar. Ik ben 37 werkzaam geweest bij Ahold. De laatste 10 daarvan als financieel medewerker voor Etos. Ook ben ik nog een half jaar projectmedewerker geweest bij een bouwbedrijf. Ik zal mijn financiële - en boekhoudkundige kennis en ervaring inzetten voor een goede financiële verslaglegging voor Stichting Oloonkolin Kenya.
Mijn naam is Chris van Moorsel. Ik heb een bureau, Y4it mediadesign, dat zich richt op het ontwikkelen van communicatie via het internet. Ik maak websites, animaties, video en interactieve applicaties voor de culturele en educatieve sector. Veel van de opdrachtgevers komen uit het circuit van Wilde Ganzen en Partin.
Hiervoor heb ik verschillende dingen gedaan in de culturele sector zoals het organiseren van festivals, kindertheater en televisie. Daarnaast heb ik veel les gegeven, ook al in de kunstsector. Die ervaring komt nu goed van pas bij het mede-ontwikkelen van educatief materiaal voor Oloonkolin. Daarnaast ga ik de website verzorgen, heb ik enkele videos gemaakt en wil ik een uitwisselings project helpen opzetten om kinderen in Nederland, via internet, in contact te brengen met de kinderen in Kenia.
Mijn naam is Lianne de Vries en ik ben antropologe. Omdat ik ervaring heb met het werken aan verschillende projecten ter preventie van meisjesbesnijdenis, ben ik gevraagd Stichting Oloonlokin Kenya te ondersteunen bij het stoppen van deze traditie. In 2007 ben ik drie maanden in Kenia geweest om onderzoek te doen naar de visie van Maasai meisjes op besnijdenis.
Een opvallende bevinding was dat alle meisjes aangaven dat zij hun eigen dochter liever niet wilden laten besnijden. Ook in Oloonkolin is een groepje vrouwen klaar voor verandering. Samen met hen wil ik een alternatief ritueel ontwikkelen. De daadwerkelijke besnijdenis verdwijnt, maar de gebruiken die erbij horen blijven bestaan. In plaats van de besnijdenis om het meisje voor te bereiden de overgang van meisje naar vrouw en een huwelijk, krijgen de meisjes onderwijs over vrouw-zijn en relaties. Na een paar dagen in afzondering komen zij terug in de gemeenschap en volgt een ceremonie in prachtige kleding en sieraden. Het doel is dus om meisjesbesnijdenis helemaal te laten verdwijnen en daarmee lichamelijke, psychische en seksuele problemen te voorkomen.
Mijn naam is Ton Smit. Ik ben werkzaam in het Oogziekenhuis Zonnestraal in Amersfoort als oogarts en medisch directeur van het lasercentrum. Ook ben ik bestuurslid van de Stichting Leer Anderen Helpen (SLAH). Deze stichting zet zich in voor oogheelkundige zorg aan minvermogende mensen in ontwikkelingslanden.
Ook voor ons in Nederland heeft het werk van de Stichting Olonkoolin voordelen.Door het moderniseren van de cataract-operatie-technieken krijgt de nieuwe generatie oogartsen in ontwikkelde landen steeds minder ervaring met het uitvoeren van de klassieke chirurgische ingrepen, zoals de Manual Small Incision Cataract Chirurgie (MSICS). In sommige gevallen is deze techniek te prefereren boven moderne technieken.
Daarom streven wij ernaar aan de nieuwe generatie oogartsen de mogelijkheid te bieden om deze vaardigheden te leren en bij te houden in ontwikkelingslanden waar deze nog volop worden toegepast. Zo brengen wij kennis daar, maar ook weer terug in Nederland. Dit kan dan leiden tot een duurzame en wederzijds gunstige relatie in de toekomst.
Mijn naam is Chantal Westerhoff - de Ruiter en ik ben 34 jaar oud. Ik ben getrouwd en moeder van 2 kinderen: een dochter van 4,5 jaar en een zoon van 2 jaar oud. Van beroep ben ik verpleegkundige en ik werk momenteel in een verpleeghuis op een somatische afdeling. Via Vivian ben ik terecht gekomen bij Stichting Oloonkolin. Ik ken haar al ruim 15 jaar. Samen hebben wij de opleiding verzorgende gedaan en in die tijd is ze een heel goede vriendin geworden.
Toen Vivian mij vertelde over de stichting heb ik haar wat adviezen gegeven. Niet lang daarna belde ze mij op met de vraag of ik de voorlichting in het kader van het project water en hygiëne zou willen leiden. Hier heb ik ja op gezegd en ik ben nu bezig om voorlichtings- en lespakketten op het gebied van water, sanitair en hygiëne samen te stellen. Het is de bedoeling dat ik de docenten en verpleegkundige in Oloonkolin ga scholen op dit gebied. Dit is een hele uitdaging en ik heb er heel veel zin in.
Mijn naam is Richard de Ruiter. Ik ben afgestudeerd aan de Universiteit van Delft. Ik heb deelgenomen aan de afstudeerstudie Urban Emergencies, Research platform for post disaster urban response. Het afstudeerproject is gestart als samenwerking tussen Cordaid, Universiteit Wageningen, Universiteit Tilburg en de Universiteit van Delft. De studie is tot stand gekomen naar aanleiding van de aardbeving in Haiti op 12 januari 2010.
Het onderwerp waar ik mij op heb gefocust betreft: Changing Landscape & Land-Use, Demand for resources of urban areas. Using Metabolism to come to a Resilient use of the natural landscape. Wat ik belangrijk vond was om een methode te ontwikkelen om te bepalen hoe men het landschap op een optimale en verantwoorde manier kon gebruiken.
Mijn onderzoeksvraag voor mijn afstudeerproject betrof: Developing a methodology to visualize the land-use suitability, by the use of metabolism to come to a resilience use of the natural landscape in the agriculture sector for the (re)development of the rural areas. (New Rural development, (through) new natural urban ecologies).
Ik heb mijn onderzoek aan Mevr. Vivian Mutindi laten zien en zij werd zo enthousiast dat zij mij gevraagd heeft om deel uit te maken van het Oloonkolin team. Ik heb gekeken naar welke planten we konden planten om te voorzien in voedsel en bouwmaterialen. Voor Haiti heb ik gekeken naar bamboe, rijst en hennep. Het idee is om te kijken wat de mogelijkheden zijn in Oloonkolin.
Saskia Tieken is verloskundige. Zij zal zich inzetten voor het opzetten van het deelproject voor de begeleiding van zwangere vrouwen en de opvang en begeleiding van moeder en kind. Het streven is het sterftecijfer drastisch terug te brengen. Saskia heeft hierin inmiddels veel ervaring. Informatie hierover kunt u vinden op haar website
Victor Keppel Hesselink heeft veel ervaring met onder meer Biogas. Hij gaat zich bezig houden met het project voor sanitatie en riolering. Daarbij zal gebruik worden gemaakt van Ecosan toiletten, waarbij biogas wordt geproduceerd uit de uitwerpselen. Dit biogas kan onder meer worden gebruikt om te koken, waardoor er minder of in het geheel geen bomen meer hoeven te worden gekapt voor brandhout. Ook zullen vrouwen hierdoor meer tijd overhouden voor andere dingen, zoals economische ontwikkeling, bijvoorbeeld door het bedrijven van landbouw.
David Muthengi Musili Oprichter en operationeel directeur Kenia. Geboren en woonachtig in Kenia. Heeft werkervaring als manager van het Watu Wangu Children's Centre, Caves Inn Lodge in Masai Mara National Reserve en is ook eigenaar van het reisbureau Sunset Safari Kenya, Tours & Safaris.
Als manager van het Masai Mara National Reserve werkte David met veel Masai en leerde hen kennen als zeer warme en vriendelijke mensen. David heeft ook veel geleerd over de Maasai-cultuur en heeft deelgenomen aan hun traditionele ceremonies.
Maar hartverscheurend voor David bleef de schrijnende armoede waarin de Maasai leefde door gebrek aan kennis en ontwikkeling. De Masai zijn een bijzonder trots volk, trots op hun tradities, maar helaas zijn het gedeeltelijk deze tradities die hun ontwikkeling stoppen. Maar David ontdekte al snel dat de Maasai bereid zijn te veranderen en zich te ontwikkelen. Daarom bracht hij Vivian Mutindi naar het dorp Oloonkolin, samen besloten ze daar de Maasai in het transmara-gebied te helpen om een einde te maken aan deze armoede.
Mijn naam is Rose Mawia Kyalo. Ik ben een Keniaan die in Kenia woont, geboren op 2 april 1998. Ik heb in december 2020 mijn bachelor in bedrijfsinformatietechnologie afgerond. Toen ik contact opnam met Vivian, had ik de intentie om te werken en de normen van de organisatie te verhogen door het toepasse van de kennis die ik heb opgedaan op school en uit de samenleving. Ik was me ervan bewust dat stichting Oloonkolin een organisatie is met een gedegen management die hard werken, teamgeest waardeert, individuele capaciteit opbouwt en ruimte heeft voor persoonlijke ontwikkeling.
Ik ondersteun het oogheelkundeproject van stichting Oloonkolin in Kenia door deel te nemen aan de digitalisering van de patiëntenregistratie op alle oogheelkundige locaties in Trans Mara Kenia. Ook ga ik het project van Stichting Oloonkolin voor het maken van herbruikbaar maandverband begeleiden en leerkrachten en kinderen op scholen hierover onderwijzen en daarna de leerkrachten op de scholen opleiden om ambassadeurs van het project te worden. Samen met hen ga ik de meisjes op de scholen trainen en begeleiden in het gebruik van het herbruikbare maandverband, seksuele voorlichting & Hygiëne.
Als hardwerkend lid van de Foundation helpt deze vrouw met hederheid. Ze heeft een klein boerenbedrijf. En ze trained de community Om tegen de traditie in te gaan van de besnijdenis, Female Genital Mutilation[FGM], die nog altijd leeft in deze streek
Mr. Mutunga: beroep in de landbouw en het programma voor plattelandsontwikkeling. Met speciale nadruk op bijenteelt. De heer Mutunga heeft meer dan vijftien jaar ervaring in bijenteelt projecten, implementatie en management. Hij was hoofdtrainer van het verbeterde levensonderhoud in het Mandera Triangle Program (ELMT) van CARE international Kenya.
De heer Mutunga is erg blij met de uitnodiging van de Oloonkolin Foundation om zijn kennis en ervaring te delen en daarmee de levensomstandigheden van de maasai-gemeenschap in transmara te verbeteren.
MaraStitch Hospital streeft naar het verlenen van duurzame, toegankelijke en betaalbare zorg voor elke inwoner uit Oloonkolin en omstreken. De focus ligt op het voortdurend verbeteren van de kwaliteit van de zorg om klinische resultaten, patiëntveiligheid en patiënttevredenheid te garanderen.
De website: https://marahospital.com/
Mara Water supplies wil een verschil maken voor de mensen van Narok County te voorzien van schoon en veilig drinkwater. Ze bieden innovatieve oplossingen voor scholen, bedrijven, hospitalen en huishoudens. Ze letten ook op de onkosten en dat er lokale mensen getraind worden voor bouw en onderhoud. Met het toegankelijk maken van micro_crdieten kunne ze zo later eigen bedrijven opzetten.
De website: https://marawatersupply.org/
Lokale ingenieur van het bedrijf ‘GreenBerg International Limited’ is verantwoordelijk voor de training metselaars en voor de coördinatie van het bouwproces.
De Oloonkolin Foundation werkt samen met het County Ministry of Health om de kwaliteit van de zorg in gezondheidscentra en de hygiëne van gemeenschappen te verbeteren.
Het doel van deze NGO in Kenia is om de levensomstandigheden van de inwoners van het dorp Oloonkolin te helpen verbeteren. De bewoners sturen het project zelf aan. De Stichting richt zich op het wegnemen van de oorzaken van armoede. Bijvoorbeeld door advies te geven over zaken als hygiëne, landbouw en handel. Daarnaast bieden ze praktische ondersteuning bij het bouwen van sanitaire voorzieningen en het installeren van waterdiensten. Dit alles draagt bij aan aanzienlijke verbeteringen op het gebied van huisvesting, gezondheid, onderwijs en basisvoorzieningen